شب سیاه تنها چه کنم ساقی بیا
بیا چه کنم تنها بیا امشب بیا
بیا به تندی که من تشنه ام بیا
در بر گیر می و پیمانه یبا
بریز می در پیمانه آهسته
لبالب کن می با پیمانه آهسته
ساقی صبری کن تا سیر آبم کنی
مرا مدهوش از غم کنی
شیدایم کن در عالم رسواییم
گر در این حال مستی نکنم
ساقی من با غم هستی چه کنم
آید آن روزی که زمستان جاهلیت ما بهار شود